Meneer Emmens, dertig jaar op zoek naar evenwicht

Veel chronische psychiatrische patiënten verliezen hun oorspronkelijke identiteit na jarenlange afhankelijkheid van het totalitaire voorzieningenpakket van een psychiatrisch ziekenhuis. De woonvoorziening, de medikatie, arbeidstherapie: het wordt allemaal voor je geregeld. Meneer Emmens is een beminnelijke charmante intellectueel, maar hij kan ook agressief zijn en flink om zich heen slaan. Meneer Emmens is al dertig jaar patiënt van psychiatrisch ziekenhuis Dennenoord. In de film zien we een terugblik op zijn bestaan, voordat en nadat hij werd opgenomen. De film gaat terug naar zijn kindertijd en naar de aanleiding van zijn opname: ligt het aan zijn biologische afwijkingen of was het een geval van een mislukte opvoeding? De film onderzoekt de vraag welke positieve bestaanswijze er mogelijk is in het inrichtingsleven van meneer Emmens. De zin van het leven zoekt meneer Emmens in het bestuderen van de biologie, en de geschiedenis. Binnen de inrichting heeft hij een strategie ontwikkeld om een carrière als geleerde te ontwikkelen en zich te onttrekken aan de arbeidstherapie. Zijn zelf gevoeld falen in de omgang met andere mensen sublimeert hij in zijn liefde voor dieren. Desondanks is hij in staat geweest vriendschap op te bouwen met zijn huisgenoot, meneer Klamer. De film laat ook zien hoe het denken van een patiënt met een psychiatrische carrière van dertig jaar zich ontwikkeld heeft, waarbij opvalt dat de hiërarchie van het instituut zich vertaalt in zijn behoefte aan leiderschap, en zijn sociaal- darwinistische opvattingen, waarin volgens meneer Emmens ook in de mensengemeenschap het recht van de sterkste geldt. Deze film is een resultaat van de IDFA scenario-workshop onder leiding van Igor Itskov 1989