Football, be sabk-eh Irani

In een land als Iran, waar driekwart van de bevolking jonger is dan 25 jaar, vertelt voetbal veel over de maatschappij. Bijvoorbeeld over de positie van vrouwen, die het stadion niet in mogen en het spel niet mogen spelen, maar wel trainingen bezoeken en opbellen tijdens vragenuurtjes met spelers. Regisseur Maziar Bahari interviewt een meisje, wier verzengende kalverliefde juist door de onbereikbaarheid van haar held wordt gevoed. De invloed van voetbal wordt politiek als na de kwalificatie van het nationale elftal voor het wereldkampioenschap voor het eerst sinds de Islamitische Revolutie het volk massaal de straat op gaat. Voetbal is niet alleen een nationaal bindmiddel, dat ook geëmigreerde Iraniërs van trots vervult, maar ook een brandpunt van individuele gevoelens, zoals van de soldaat die de wedstrijd tegen de vroegere vijand Irak bezoekt.