The Successor

Wie is er schuldig aan de dodelijke verwoesting die landmijnen aanrichten? Degene die ze legt? Of de fabrikant? En draagt de ingenieur die de technologie bedenkt een morele verantwoordelijkheid jegens de slachtoffers? Dit zijn de existentiële vragen over schuld en boete waarmee Vito Alfieri Fontana worstelt. Deze Italiaanse ingenieur is de voormalige eigenaar van wapenbedrijf Tecnovar, dat gedurende dertig jaar antipersoons- en antitankminen produceerde. Fontana volgde zijn autoritaire vader op en stelde aanvankelijk geen vragen. Oud promotiemateriaal van Tecnovar prijst de duurzaamheid van het product aan en toont hoe de mijnen met duizenden tegelijk gedropt kunnen worden, uitgerold als tapijten des doods. Zo gemakkelijk als ze te leggen zijn, zo moeilijk, gevaarlijk en tijdrovend is het om de mijnen te ruimen. Fontana reist naar Bosnië-Herzegovina, waar hij met zichzelf in het reine probeert te komen. Daar ontmoet hij paralympisch skiër Nijaz Nemic. Beide mannen blikken terug op beslissende momenten in hun leven – zoals het moment waarop Fontana door zijn zoon werd geconfronteerd met de implicaties van zijn beroep. Hun overpeinzingen worden ingetogen, hier en daar impressionistisch verbeeld. Archiefmateriaal illustreert de waanzin en verwoesting van de oorlog.