The Very Best Day

Pavel Chilin is muziek. Vroeger zat hij in een band en kon het hem niet hard genoeg zijn. Nu heeft hij de herrie van de stad verruild voor de stilte van het platteland. Scheurende gitaren hebben plaatsgemaakt voor het melancholische geluid van de orgelpijpen, die Chilin met onuitputtelijk geduld zaagt, boort en schaaft tot hij de volmaakte toon heeft gevonden. Rond de uitspraken van de instrumentmaker bouwde regisseur Pavel Medvedev een zorgvuldig geconstrueerd, poëtisch document. Beelden van Chilins werkzaamheden, zijn dochter die op de piano oefent, het dagelijkse, verstilde leven in het plattelandsdorp, de plechtige ingebruikname van een orgel, muggen boven een meer, een hond die blaft, een koe die loeit. Medvedev laat zijn camera dan weer zweven, dan weer stil registreren. En natuurlijk is er een grote rol voor dat mooie, maar somber stemmende gezucht uit de met bloed, zweet en tranen gevulde orgelpijpen.