India matri bhumi

Van ROSSELLINI/INDIA herinner ik me vooral het gevoel van vrijheid, hoe de beelden, geluiden, woorden luchtig rondgestrooid lijken - en meteen liggen ze al behoorlijk goed op hun plaats. Niet minder luchtig wordt er omgesprongen met de spanning tussen mise-en-scène en document: het rammelt en kraakt, maar het werkt en het leeft. Ik herinner mij een scène: een man ligt bewusteloos op een harde stenige grond, een gier valt krijsend op hem aan, een hond verdedigt met woedend geblaf de man tegen de gier. Was het stenige grond? Was het een man, een gier, een hond? Eigenlijk herinner ik me alleen de structuur en textuur van die gillende driehoeksverhouding. En daar gaat het ook om. En dan die traag klingelende olifanten, niemand filmde ze zo mooi als Rosselini. Ik moet bij deze sequence aan mijn (geluids-)vrouw Nosh denken, die een goede verhouding met Lord Ganesh, de olifant-mens-god, heeft. Johan van der Keuken