Tieners uit de buurt kijken tegen hem op. De 22-jarige durfal Alain Demaria springt al jaren vanaf een gevaarlijk hoge rots de zee in. Niet alleen scheert hij dertien meter omlaag langs messcherpe stenen, hij doet dat ook nog eens met het hoofd naar voren. Niemand die hem dát nadoet.
Binnen een dynamische filmstijl met korrelige beelden, sprankelende slowmotion-opnamen en een creatief spel met geluid komt Demaria aan het woord om een korte glimp van zijn leven te geven. Hij vertelt over het blowen om zijn woede te onderdrukken, over de band met zijn moeder, over nare dingen die hij in zijn jeugd meemaakte. En natuurlijk over dat springen: "Je slaat het water opzij met je hoofd en vuisten. Het is alsof je een raam kapotslaat en erdoorheen springt."
Demaria is echter niet meer dezelfde jongen als vroeger. Vanessa Dumont en Nicolas Davenel vangen hem precies op de grens tussen kind en volwassene. Waarmee ze in slechts twaalf minuten een ontroerend opgroeidrama weten neer te zetten.
Images
