In digitale modellen duiken soms objecten op die echt lijken, maar die geometrisch niet kloppen en fysiek niet zouden kunnen bestaan. De vlakken van deze figuren passen niet op elkaar of hun structuren zouden in het echt onder hun eigen gewicht bezwijken. Ze zijn een bekend fenomeen in 3D-gemodelleerde animaties, waar ze vaak optreden aan de randen van geanimeerde werelden. In de koepelprojectie Non-Face zijn deze figuren juist losgetrokken van de modellen waarin ze voorkwamen, voor een studie van de digitale mogelijkheden van wat anders als “fout” of “onecht” wordt gezien.
In dit werk gaat het niet alleen over de virtuele kant van de figuren. Geluidskunstenaar Robert Lippok en digitaal kunstenaar Lucas Gutierrez vertaalden de onmogelijke geometrieën in muzikale patronen die zich met elkaar vermengen tot gelaagde composities. Door de virtuele figuren te omgeven met dit geluid en de geluidsgolven digitaal weer te geven, worden de randen van de geanimeerde objecten en de vreemde bochten waarin ze zich wringen zichtbaar.
Dit werk maakt deel uit van het programma "The New Infinity", een coproductie met Berliner Festspiele / Immersion en Planetarium Hamburg.
Images
