Our Trip to Africa

Deze avant-garde klassieker over een Afrikaanse safari in de jaren zestig valt op door de ritmische beeld- en geluidsmontage waar Peter Kubelka bekend om zou worden. In 1961 werd Kubelka gevraagd een documentaire te maken over een groep Europeanen op safari in Afrika. Hij besteedde vervolgens vijf jaar aan het monteren van de enorme hoeveelheid materiaal. Het resultaat maakt buitengewoon gebruik van de mogelijkheden van het geluid. Kubelka baseert zijn geluidsmontage op het idee dat een bijpassend geluid weinig toevoegt aan het beeld. Liever zet Kubelka een heel ander geluid onder het beeld, bij voorkeur geluid dat ergens anders op locatie is opgenomen. Deze beeld- en geluidcombinaties, die hij 'sync gebeurtenissen' noemt, zijn vaak exact op elkaar afgestemd in timing en ritme. Zo worden beelden van neergeschoten zebra's en giraffes afgewisseld met gesprekjes van de keuvelende Europese toeristen. En wanneer een blanke en een Afrikaanse man elkaar de hand schudden, horen we het geluid van de donder. Het been van de zojuist gedode zebra trilt op dezelfde wijze als de handen van de amicale toerist. Uiteindelijk laat Kubelka geen letterlijke connectie zien tussen jager en prooi, maar een dieper oorzakelijk verband.