Alle zintuigen worden aan het werk gezet in deze minutieus gecomponeerde landschapsfilm over de ontvolking van het Zuid-Italiaanse platteland. De haarscherpe beelden in 1:1-verhouding trekken de kijker nog nadrukkelijker een stille wereld in, naar een dorp waar alleen nog oude mensen wonen.
We zien beelden van kale heuvels en lege straten, waar een enkele oude vrouw doorheen schuifelt en een hond een dutje doet. Een fluisterstem vertelt over vroeger en nu, over het landschap en het dorp, over de tijd toen de mensen honger hadden maar gelukkig waren. “Je hoort bijna niemand meer praten.” Door herhaling krijgt het iets bezwerends. De geluidsband laat naast een paar trippelende schapenhoeven en een kerkklok vooral het allesoverheersende getsjirp van krekels horen. De leegheid is bijna voelbaar.
Op de uitgedroogde aarde die niemand meer bewerkt, staan nooit afgebouwde of ingestorte boerderijen. Ze zijn aangetast door de tijd, net als die paar bewoners die zijn gebleven. De enige beweging lijkt te komen van draaiende windmolens, een teken van vooruitgang.
Credits
Regisseur
Ben Donateo
Production
Ben Donateo
Executive producer
Jenny Covelli
Co-production
D.R.C. Creativity Productions
Cinematography
Ben Donateo
Gerelateerde films
Mundo
De ontzagwekkende natuur die de hoogbejaarde Matilde omringt, was voor de Aymara, de inheemse bevolking waar de Chileense alpacaherder deel van uitmaakt, ooit heilig. Vandaag de dag telt voor het oude besje alleen het woord van de bijbel.
Meer info
Bosco
Gedurende dertien jaar filmde Alicia Cano zowel haar hoogbejaarde opa in Uruguay als zijn verre familie in het piepkleine Italiaanse dorpje Bosco. Liefdevolle observatie van het omgaan met vergankelijkheid en verlies.
Meer infoIDFA historie
2020
Internationale Première
IDFA Competition for Short Documentary
IDFA Competition for Short Documentary