The Book of Distance

De opa van regisseur Randall Okita vertrok in 1935 van Hiroshima naar Canada, waar hij tijdens de Tweede Wereldoorlog in een kamp voor Japanse Canadezen werd opgesloten, terwijl zijn huis en grond werden onteigend.

In zijn verbeelding van dit levensverhaal verschijnen de met motion-capture geanimeerde figuren, onder wie Okita zelf, zonder gezicht. Een abstractie die de onzekerheid benadrukt van de reconstructie, vanwege het tekort aan documenten en de zwijgzaamheid van zijn grootvader. Zo is onduidelijk hoe het huis in Hiroshima eruitzag, of het kamp. Dat wordt ondervangen met een gestileerde vormgeving die verwijst naar Japanse blokdruk en theatertradities, en die inspiratie put uit Okita’s achtergrond in animatie, mechanische sculpturen en installaties.

Het gevoel van betrokkenheid van de VR-gebruiker wordt versterkt door intuïtieve interacties met zeer concreet ogende objecten (zoals het inpakken van een koffer of het werpen van een hoefijzer) die het verhaal telkens verder helpen. Daarbij krijgt de gebruiker ook enkele documenten in handen die de tijd wel hebben overleefd, waaronder kranten, brieven en familiefoto’s.

Dit project is een virtual reality ervaring.