The Look of Silence

Na het prijswinnende (European Film Award, Oscar-nominatie) vervolgt regisseur Oppenheimer zijn onderzoek naar de Indonesische omgang met de massamoord op een miljoen (vermeende) communisten in 1965 en 1966. Door de huidige regering van Indonesië worden de daders nog altijd gezien als helden, terwijl de feitelijke gebeurtenissen worden verzwegen. Oppenheimers hoofdpersoon is Adi, geboren in februari 1968, twee jaar na de moord op zijn broer Ramli. Adi bekijkt de interviews die Oppenheimer filmde met leden van het verantwoordelijke doodseskader: gesprekken waarin zij toegeven onder het commando van het Indonesische leger te hebben gestaan en waarin ze gedetailleerd (en regelmatig lachend) tonen waar en hoe ze arrestanten, onder wie Ramli, vermoordden. Adi confronteert de betrokkenen ook persoonlijk met de schuldvraag, maar dan wijzen zij naar anderen, kappen ze het gesprek boos af of bedreigen ze hem met geweld. Adi’s huis, waar hij woont met zijn stokoude ouders en zijn kinderen, wordt door Oppenheimer met schilderachtige schoonheid gefilmd, als een oase van rust. Maar uit angst voor represailles durft de dappere Adi – die als optometrist de wens koestert de daders ook historisch scherper te laten zien – zijn adres aan de daders niet bekend te maken. Om diezelfde reden staan vele Indonesische crewleden anoniem op de aftiteling.