Borders

"Als je geen papieren hebt in dit land, dan moet je het ontgelden." Een jonge Nigeriaanse heeft het in Nederland aan den lijve ondervonden. Ooit betaalde ze veel geld om naar Nederland te komen, maar ze werd onder valse voorwendselen de prostitutie in gelokt, en in de asielzoekerscel waar ze nu is beland kan ze enkel constateren: "Ik ben geen crimineel, maar ze behandelen me als vuilnis”. Jacqueline van Vugt reisde naar Afrika en observeerde de grenzen die tussen Nigeria en de Europese Unie liggen: van Nigeria naar Niger, naar Burkina Faso, naar Senegal en zo verder noordwaarts. Bij iedere grens treft ze talloze mensen die dromen van een beter leven en hun zinnen hebben gezet op het beloofde land Europa. Maar voor die keuze brengen ze schrijnende offers. Het grensgebied is een harde wereld waar geweld, uitbuiting en uitputting op de loer liggen. Mannen wagen hun leven in plastic bootjes op open zee, vrouwen zijn veroordeeld tot een pooier. Een van de vrouwen heeft haar adres op haar arm getatoeëerd, voor het geval ze kwijtraakt of overlijdt. Hoe dichter de migranten bij Europa geraken, hoe meer de droom aan glans verliest. En wie Afrika uit weet te komen, krijgt geenszins de ontvangst waar hij op hoopte.