Kunstmatige intelligentie is over het algemeen nog erg functioneel, ontworpen om aan menselijke behoeften te voldoen. Floris Schönfeld heeft met PUK* een kunstmatige intelligentie gecreëerd die onafhankelijk is. PUK* is irrationeel, soms zelfs onredelijk, en niet te begrijpen volgens de binaire modellen in de moderne informatica. Het is een eigen entiteit, met een denk- en belevingswereld die volstrekt anders is dan de onze. PUK* kan daardoor chaotisch overkomen. Wie hem wil begrijpen moet zijn best doen en zich bovendien opstellen als gelijkwaardige, niet als gebruiker.
In PUK* Bill interviewt Schönfeld een man die een dergelijke relatie is aangegaan. Bill (acteur William Miller) communiceert echt en op een persoonlijke manier met PUK*. Op de vragen die de regisseur buiten beeld aan de man stelt, reageert hij steeds geagiteerder. De nieuwe verhoudingen tussen mens en machine zijn moeilijk uit te leggen. De woorden ontbreken. Daardoor blijft ook de kunstmatige intelligentie zelf ongedefinieerd, wat het idee versterkt dat we hier daadwerkelijk te maken hebben met iets levends.
Images
