Z32

is verraderlijk licht van toon, maar documentaire-veteraan Avi Mograbi legt serieuze vragen op tafel. Een jonge militair, ooit lid van een elite-eenheid van het Israëlische leger, was betrokken bij een vergeldingsactie waarbij verschillende Palestijnse politiemannen werden vermoord. De man heeft spijt van het gebeurde en vraagt zich af of vergeving mogelijk is. In deze 'musical-documentaire-tragedie', zoals Mograbi zijn film noemt, wisselt hij interviews met de militair af met gesprekken tussen hem en zijn vriendin, en met scènes waarin Mograbi zelf zingend commentaar levert op zijn film. "Geef ik nu ruimte aan een moordenaar?", vraagt hij zich af, begeleid door een klein orkest in zijn woonkamer. Mograbi's vrouw vindt het allemaal maar niks. Mograbi experimenteert met verschillende manieren om de soldaat en zijn vriendin onherkenbaar te maken, waarmee hij misschien wil illustreren dat ook hij naar antwoorden op zoek is. "Vind je mij een moordenaar?", vraagt de man aan zijn vriendin. Ze weet het niet. Hun anonimiteit - Mograbi geeft hen uiteindelijk een computergeanimeerd masker - tilt de vraag naar schuld en vergeving in ieder geval uit boven dit ene individu: want kan niet iedereen achter dat masker schuilgaan?