My Father Evgeni

Parallel aan de recente Russische geschiedenis vertelt Andrei Zagdansky over de levensloop van zijn vader Evgeni, die is geboren in het interbellum en als jongeman van 25 zag hoe zijn stad Kiev door de Nazis in puin was gelegd. Evgeni vertrok, om jaren later met zijn gezin weer terug te keren in Kiev. Uit een rijke montage van gevonden beelden, archiefmateriaal en privéopnames, ondersteund door een subtiele geluidstrack, doemt een wereld op die onderhevig was aan ingrijpende veranderingen. Zagdansky's moeder was wat de Soviets in die tijd een cosmopoliet noemden, een joodse vrouw. Maar daarmee kon je beter niet te koop lopen. Ze leefden dan ook niet volgens de joodse wetten en Andrei was niet besneden. Vader Evgeni ging na zijn ontslag uit het leger, begin jaren vijftig, werken in een filmstudio, waar populair-wetenschappelijke films werden vervaardigd. Terwijl Evgeni carrière maakt, en Andrei en zijn zus opgevoed worden door hun moeder, wordt de Sovjet-Unie door Nikita Chroetsjov gedestaliniseerd en krijgt Kiev bezoek van kopstukken uit de internationale politiek, kunsten en wetenschappen. Niet alleen de zoon blikt in deze film terug op het leven van zijn vader. De vader zelf schrijft brieven aan zijn naar de Verenigde Staten vertrokken zoon, vol persoonlijke bespiegelingen over de veranderende tijd, hun leven samen en zorgen over zijn welzijn. Enigszins wrang concludeert Evgeni dat zij ondanks de vele kilometers die hen scheiden, nog nooit zo zijn geweest.