Dear Darkness

De twaalfjarige Frida is zo goed als blind; ze ontwaart alleen contouren, schaduwen en kleuren. Tegelijk ‘ziet’ ze veel meer dan anderen. Terwijl zij vertelt dat ze gelooft dat we met de energie die we allemaal in ons hebben dingen kunnen bereiken waarvan we dachten dat ze onmogelijk waren, laat de camera zien hoe ze dat zelf in praktijk brengt. Ze wordt daarin liefdevol gestimuleerd door haar ouders, die op de achtergrond te zien zijn als ze haar een sculptuur laten ervaren of met haar zwemmen.

Frida heeft een volledig eigen kijk op de wereld, waarvan ze af en toe afstand neemt om te luisteren, te voelen en na te denken. Daarvoor zoekt ze de duisternis op, want alleen als er geen visuele prikkels zijn, vindt ze rust – en daarin verschilt ze misschien maar nauwelijks van haar ziende leeftijdgenoten. Een deel van de film speelt zich daarom af in het donker.