Sempervirens

Sinds Claude Jacot van zijn fiets viel, is hij zichzelf niet meer. De hersenbeschadiging die hij heeft opgelopen, beïnvloedt zijn levensomstandigheden behoorlijk: hij is nauwelijks in staat te bewegen, heeft moeite met spreken en kan zich de namen van zijn kinderen niet herinneren. Hij is opgenomen in een neurologisch rehabilitatiecentrum, waar hij werkt aan zijn herstel. Een groep van professionele en betrokken artsen, verpleegkundigen en fysiotherapeuten proberen Claude langzaam maar zeker op te kalefateren. Deze weg is lang en gaat niet vanzelf. Met veel geduld werken zowel Claude als de hulpverleners aan het herstel. Soms via simpele spelletjes, soms door gebruik van vernuftige techniek, is hij in staat om langzaam maar zeker weer te bewegen. In dit intieme portret zit filmmaker Raphaël Dubach boven op het verval, maar ook de weg naar herstel is zichtbaar. Van dichtbij brengt hij het proces in beeld waar Claude aan overgeleverd is, wil hij weer de oude worden. Langzaam maar zeker leert hij zijn lichaam opnieuw te gebruiken, komen herinneringen terug en komt ook zijn persoonlijkheid steeds meer aan de oppervlakte.