Island Belarus

Op het imposante Plein van de Overwinning in Minsk neemt de Wit-Russische president Loekasjenko een militair defilé af. Een strak geregisseerd spektakel in authentieke Sovjetstijl. Dan verspringt de camera naar het platteland, waar een morsige bejaarde een boompje omhakt "voor houten mensen". De oude man woont in een verlaten dorpje, waar de huizen op instorten staan. In zijn tuin herleven vroegere tijden: hij heeft er een miniatuurdorp van hout en stro gebouwd, compleet met religieuze taferelen en nijvere inwoners. De oude man heerst over hen zoals Loekasjenko over de Wit-Russen, maar "levende mensen willen niet luisteren naar Alexander Loekasjenko". Regisseur Victor Asliuk brengt het contrast tussen stad en platteland in Wit-Rusland sfeervol en treffend in beeld. Dat bestaat niet alleen uit de zichtbare tegenstelling tussen de jongeren in de stad en de ouderen in het dorp, tussen moderniteit en tradities -- Asliuk doorsnijdt de beelden van nu met vrolijk archiefmateriaal van het platteland van toen. Het is ook het verschil tussen behoudendheid en verlangen naar verandering. Een bejaarde vrouw in het dorp meent dat ze haar pensioen aan Loekasjenko te danken heeft. In Minsk daarentegen volgt de camera demonstranten tijdens protesten tegen het regime: "Lang leve Wit-Rusland! Weg met Loekasjenko!"