
A Normal Life
De ernstige ziekte van de twaalfjarige Deense Cecilie brengt ook voor de andere gezinsleden veel spanningen met zich mee.
Meer infoEr moeten altijd scènes sneuvelen voor de final cut. Omdat ze toch te weinig toevoegen of de film anders te lang wordt bijvoorbeeld. We vroegen filmmakers naar geschrapt materiaal en waarom het afviel. Deze keer de beurt aan Mikala Krogh van A Normal Life.
De elfjarige Deense Cecilie heeft leukemie. De oneindige gang van en naar het ziekenhuis trekt een wissel op de rest van het gezin. In deze aangrijpende scène die A Normal Life niet haalde, speelt Cecilie een rol in de schoolmusical, een verhaal uit de Noordse mythologie. Ze heeft zelf de rol van koningin uitgekozen: een personage dat sterft in het stuk.
Regisseur Mikala Krogh twijfelt eigenlijk nog steeds of ze de scène niet alsnog moet toevoegen. 'Ik ga ook nu na de screening weer overleggen met de editor.' Het gaat haar niet zo zeer om de sterke dramatiek van het fragment, maar ze vindt de plek binnen de chronologie niet helemaal goed. 'De film begint met Cecilie op karateles, en daarna wil ik gelijk vertellen over de beenmergtransplantatie. Dat is een belangrijk moment. Als toeschouwer moet je die informatie snel krijgen om te weten wat er aan de hand is. Maar met deze scène erbij werd het begin te lang.'
Het beeld van een doodziek kind dat in haar theaterrol op een podium de tekst uitspreekt dat ze sterft, is hartverscheurend. 'Het was voor Cecilie juist een manier om over haar ziekte te praten. Ook voor de andere kinderen kan het een manier zijn om haar eventuele dood bespreekbaar te maken.' Krogh had wel te doen met de toeschouwers. 'Dan denk je, leuk, ik ga een avondje naar de schoolmusical van mijn kind en dan word je opeens met zoiets pijnlijks geconfronteerd.'