Reformation

Jeanette Groenendaal verhuisde op zevenjarige leeftijd naar een strenggelovige dorp. In dit gehucht langs de rivier in de Hollandse \i Bible Belt\i0 werd zij in de jaren zeventig als importkind uit Utrecht aangesproken en gevreesd als 'vreemde buitenlander' en als 'stadsen hoer'. Op de zwaar gereformeerde lagere school werd door de schoolmeester voor haar voorgebeden; zij was dochter van de Duivel en de klas dreunde hem massaal na. Groenendaal (\i Dutch Cocaine Factory\i0 , 2007) keert 38 jaar later terug om er een persoonlijk onderzoek naar het zondebokmechanisme te filmen. In het dorp ontwikkelde zij een complex performance/filmproject: ze ensceneert het maken van een film op deze beladen locatie door middel van performances, gebaseerd op de bevroren beelden uit haar herinneringen. Deze gestileerde autobiografie is meer dan een persoonlijke therapie of een documentaire over een fundamentalistische gemeenschap. Ze keert niet terug naar het verleden uit wraak of om te veroordelen maar om de wortels te onderzoeken van een verleden dat nu weer terugkomt: religie, conservatisme, vreemdelingenhaat, het opgeheven vingertje. Tijdens IDFA 2009 organiseerde Groenendaal enkele inspraakavonden op basis van een work-in-progress versie van de film waarbij het publiek kon meedenken over deze lange versie.