How to Make a Pearl

Vanwege een lichtallergie leeft John Kapellas sinds tien jaar in het donker. In de beslotenheid van zijn huis heeft hij een creatieve uitlaatklep gevonden: gewapend met een zaklamp op zijn baseballpet voorziet hij de muren van minutieus getekende cirkelpatronen.

In voice-over vertelt hij over zijn turbulente verleden, dat voert van een gezinsleven via zijn diensttijd in Vietnam tot een onderdompeling in de homoscene van San Francisco. Zonovergoten homevideo’s brengen treffend de zorgeloosheid in beeld die abrupt zou eindigen met de komst van aids. Kapellas vertelt over vrienden die hij aan de ziekte verloor en hoe wreed de buitenwereld daar soms op reageerde. De wonderlijke setting in de verduisterde kamer met hallucinogene tekeningen en de zo wrang contrasterende archiefbeelden leveren samen een unieke, poëtische weergave van zijn innerlijk leven.

Kapellas vergelijkt zijn repeterende tekeningen in het donker met de werkwijze van een oester: ook die probeert de irritatie van een schurende zandkorrel te verlichten door een beschermend laagje parelmoer aan te brengen. Net zo lang tot de pijn verdwijnt.