Potato Dreams

Hoe vertel je een verhaal over een Russische moeder en zoon die hun harde omgeving in de Sovjet-Unie moesten ontvluchten om een fatsoenlijk bestaan in de Verenigde Staten op te bouwen? Je kunt ze interviewen, archiefbeelden inzetten, een reconstructie maken – of je kunt iets compleet nieuws doen. Regisseur Wes Hurley koos voor Virtual Reality. In de korte documentaire Potato Dreams bespreken moeder en zoon homohaat en Russische gevangenissen, terwijl de toeschouwer overal om zich heen kan kijken. Draai om je as en zie vier verschillende tableaus als aparte kijkdozen, steeds met verbeeldingen van de regerende melancholie, angst en pijn. Of kijk omhoog en ontdek dat je in een doos staat die door een boosaardig figuur wordt afgesloten. Er is veel tegelijkertijd gaande en daarmee wordt het lastig om houvast in het verhaal te vinden. Maar intussen is die chaos ook juist wat Hurley wil overbrengen. Met een kalm slotbeeld dat de volledige 360 graden bedekt, krijgt ook het publiek de rust waar moeder en zoon zolang naar op zoek zijn geweest.

Dit project is een 360-graden ervaring.