Railroad of Hope

Ieder jaar in augustus en september verlaten duizenden landarbeiders het arme gewest Sishuan in het noorden van China. Drie dagen en twee nachten reizen ze per trein naar China's 'verre westen', Xinjiang. In dat autonome gebied gaan ze helpen de enorme katoenoogst binnen te halen. Voor de meeste arme sloebers is het de eerste keer dat ze hun geboortedorp verlaten.Regisseur Ning Ying brengt deze exodus nauwgezet en onopgesmukt in beeld. Ze toont ons het chaotische vertrek waarbij de arbeiders zich vanuit een bomvol station de trein invechten en -kletsen. Ze dwaalt tijdens de reis door de afgeladen coupés en toont ons de etende, zich vervelende en slapende reizigers. Tenslotte maakt ze ons deelgenoot van de emoties van de reizigers wanneer de trein eindelijk het beloofde land binnenrijdt.Ning Ying geeft haar, op zich al fascinerende, beelden een sublieme meerwaarde door enkele reizigers te bestoken met vragen als: 'Is dit je eerste reis?' 'Wat zijn je idealen?' 'Wat vind je belangrijk in het leven?' Die simpele aanpak levert enkele schitterende miniportretten van gewone Chinezen op. Zoals van een meisje van 14. Haar ouders zitten al vier jaar in Xinjiang. Ze dreigt de trein te missen en zegt snikkend: 'Ik moet er de 28ste zijn, anders kan ik niet naar school. Ik wil politieagent worden om de mensen te dienen.' Het is maar één van de ontroerende, kleine menselijke verhalen waar XI WANG ZHI LU rijk aan is.