The Last Judgement

Onverbiddelijk confronteert Herz Frank de kijker met morele vragen over de doodstraf. In Augstaka tiesa spreekt hij hierover met Valerij Dolgov, ter dood veroordeeld voor een dubbele moord. In plaats van een uitputtende opsomming van motieven die tot de misdaad zouden kunnen hebben geleid, schetst Frank een beeld van Dolgovs verleden waarin een liefdeloze jeugd, een ongewoon sterk verlangen naar leiderschap, een uiterst ambitieuze persoonlijkheid en betrokkenheid bij de zwarte markt van invloed zijn geweest op zijn karakter. Frank is niet zozeer geïnteresseerd in de moordzaak op zich, maar in de mens die, als gevolg daarvan, in een onmenselijke situatie is beland. Het camerawerk zet Dolgov onverbiddelijk vast: de camera verliest de gevangene zelden uit het oog, terwijl die de redenen voor zijn daad probeert te achterhalen. De kijker wordt ondertussen gegrepen door de zeer menselijke twijfels, emoties en uitspraken van deze terdoodveroordeelde. Herz Frank en Valerij Dolgov dwingen ons, ten eerste, positie te kiezen ten opzichte van de doodstraf en, ten tweede, na te denken over de begrippen 'mens' en 'menselijkheid'.