Paparazzi

Met inzet van stijlmiddelen als time lapse opnames wordt het dagelijkse, zenuwslopende bestaan van een Poolse paparazzo in kaart gebracht. Achtervolgingen, scheldpartijen en kauwgom kauwende monden vullen het beeld, bij het zuigende geluid van weer een nieuwe sigaret, piepende banden van een optrekkende auto en het razende geklik van de camera's. Het zijn lange dagen op straat, speurend en loerend, wachtend op dat ene plaatje. De beelden worden afgewisseld met opnamen van een openhartig interview met de paparazzo, in de rust van een bos, waarin hij zich uitspreekt over zijn motivatie. "Ik steel soms iemands privacy. Maar het publiek heeft dat nodig. Vroeger stopten ze vijf leeuwen en een kerel in een kooi." De fotograaf realiseert zich dat het beroep van paparazzo hem op een glijdende schaal plaatst. "Een klootzak worden is een proces dat je bewust doorloopt. Je kunt altijd verder gaan." De film laat zien waarom hordes fotografen maar al te graag een klootzak willen worden. Wat zou jij doen, als je hoort dat de veroordeelde regisseur Roman Polanski zich 1400 kilometer van Warschau in een chalet schijnt op te houden? En wat, als je een half miljoen euro kan verdienen met \'e9\'e9n vaag plaatje van diens gezicht?