Between Nothingness and Infinity, I Began to Weep

Between Nothingness and Inifinity, I Began to Weep is een multimediale voorstelling van filmmaker Maxime Jean-Baptiste, die hij maakte samen met kunstenares Sandra Muteteri Heremans, acteur Rose Martine, and koordirigent Sophye Soliveau. Centraal staat zijn neef Lucas, die op achttienjarige leeftijd bruut werd vermoord in Cayenne, Frans-Guyana, op een verjaardagsfeest nu tien jaar geleden.

De performance begint in het donker, met het voorlezen van teksten. Vervolgens wordt in een mengeling van kunstzinnige videobeelden, opnames van een herdenkingsoptocht en interviews een beeld geschetst van de jongen. Zo komen Lucas’ naasten aan het woord, in het bijzonder Yannick, zijn beste vriend.

Het filmmateriaal komt uit Jean-Baptiste’s laatste filmproject in wording en wordt gecombineerd met teksten, muziek, zang, dans en lichtkunst. Behalve op de neef, de moord en de emoties rond de tragedie, reflecteert de voorstelling ook op de rol van de filmmaker en zijn doel bij het maken van deze film.