Marx Can Wait

Toen gelauwerd filmmaker Marco Bellocchio zijn broers en zussen (inmiddels allen 80+), kinderen en kleinkinderen uitnodigde voor een familiereünie, bleek die veel meer te behelzen dan nostalgie en gezelligheid. Het was hoog tijd om het over de zelfverkozen dood van Marco’s tweelingbroer Camillo te hebben, die op 29-jarige leeftijd overleed.

In de openhartige en pijnlijke reis naar het verleden gaat Marco Bellocchio te rade bij zijn naasten, zijn priester en zijn psychiater. Waarom verkoos Camillo de dood? Herinneringen en anekdotes worden geïllustreerd met beelden van het naoorlogse Italië en privébeelden van de Bellocchio’s. In fragmenten uit het werk van de regisseur (in 2021 op het festival van Cannes bekroond met een Gouden Erepalm) zien we hoe de dood van Camillo vorm kreeg in zijn werk.

Wat begint als familiebijeenkomst, wordt gaandeweg een ontroerende en aangrijpende verkenning van schuld, rouw, liefde en mededogen. De prachtige muziek van componist Ezio Bosso complementeert deze biecht van een man die de geest van zijn tweelingbroer meer dan vijftig jaar na diens dood eindelijk in de ogen durft te kijken.