Insulo de la Rozoj - Freedom is Frightening

Dat Italië veertig jaar geleden zijn laatste territoriale oorlog voerde, staat niet in de geschiedenis gebeiteld. De oorlog was gericht tegen Esperanta Respubliko de la Insulo de la Rozoj, ofwel Rozeneiland. Industrieel ingenieur Giorgio Rosa was de grondlegger van deze microstaat in de Adriatische zee, op elf kilometer van de Italiaanse kustplaats Rimini. Na jaren van voorbereiding en tegenslag was het eiland, een constructie van staal en beton met een oppervlakte van vierhonderd vierkante meter, in 1967 een feit. Twee jaar later riep Rosa de onafhankelijkheid uit. Rozeneiland had een officiële landstaal (Esperanto), een vlag, een volkslied (uit van Wagner), een munteenheid (de milo), postzegels (een gewild verzamelobject), winkeltjes, een restaurant en een nachtclub. De nieuwe republiek wekte het wantrouwen van de Italiaanse autoriteiten, die vreesden dat het een paradijs voor belastingontduiking en andere illegale activiteiten zou worden. De carabinieri ontruimden het eiland subiet. Begin 1969 werd het opgeblazen, wat nog niet meeviel. blikt terug op deze kleine geschiedenis met interviews met toenmalige betrokkenen en juristen, die uitleggen aan welke voorwaarden een natiestaat moet voldoen, afgewisseld met archiefbeelden. De stichter van de microstaat blijft een enigma. Was Rosa een naïeve dromer, een libertaire schelm of een opportunistische oplichter?