Carte Blanche

Dr. Dror Soffer is de enige traumachirurg in een ziekenhuis in Tel Aviv. Zoals een begintekst meldt, vormen overwegend bewust toegebrachte verwondingen de belangrijkste doodsoorzaak voor jongeren tussen de twintig en vijfendertig. De camera volgt de onvermoeibare dokter Soffer als hij door de gangen van het centrum snelt en registreert de onophoudelijke aanvoer van zwaargewonde patiënten, onder wie Palestijnen uit de Gazastrook. Altijd is de dokter bereikbaar - alleen de gesprekken met de filmmakers in zijn kleine ziekenhuiskamer vormen kortstondige rustpunten. Steekwonden, aanrijdingen, mislukte zelfmoordpogingen - we zien bloederige beelden van behandelingen waarbij de kleinste fout fataal kan zijn. "In mijn rechtbank veroordeel ik iedereen tot leven", zegt de dokter met een zeldzame glimlach. Maar wanneer het toch mislukt, klinkt het hartverscheurende gehuil van nabestaanden door het gebouw. En vervolgens wordt het volgende slachtoffer weer binnengereden. Zo blijft de dokter gevangen in de cyclus van geweld waaruit hij anderen probeert te redden. Hij is dan ook, hoewel hij zijn emoties zo veel mogelijk verbergt, uitgesproken pessimistisch over de Israëlische maatschappij en noemt zijn baan "een eiland van redelijkheid in een zee van waanzin".