Onder druk van de economische omstandigheden besluit Antonio Balsemin in 1984 om voor een korte tijd taxichauffeur te worden. Zeventien jaar later rijdt hij nog steeds zijn rondjes door de straten van Rome. De stad is voor hem een gevangenis geworden van routine en stress. Hij heeft echter wel zijn schrijversdebuut gemaakt, en hoopt dat dit hem een uitweg kan bieden. Zijn boeken spelen zich af in de streek Veneto, waarvan de eigen taal en tradities op het punt staan te verdwijnen. Maar ondanks goede kritieken wil de verkoop niet vlotten. Een paar weken voordat hij volgens de wet zijn taxivergunning mag verkopen, leeft Balsemin daarom tussen de angst om in armoede te eindigen en de hoop eindelijk onder zijn eigen naam bekendheid te verwerven. Nu kent iedereen hem nog als ‘Volga 16’, de naam van zijn taxi.