Final Destination

Na een gevangenisstraf van 28 jaar komt de Litouwse Povilas Marcinkus terecht in een verzorgingstehuis. De éénbenige ex-drugsverslaafde heeft echter moeite zich aan te passen aan die kleine gemeenschap. Hij bewoont met een roedel beesten een minuscuul kamertje en buiten de deur laat hij zijn medebewoners weten wie wat hem betreft de baas is. Zijn buren zijn vaak te warrig, verzwakt of te dronken om hem aan te kunnen. Het levert hem een uithuiszetting op en hij belandt op straat, waar het leven rap bergafwaarts gaat. Met zijn nieuwe vriendin belandt Povilas weer in zijn oude drugsbestaan van bedelen, jatten en high worden. Maar de filmmaker blijft Povilas met zijn camera opzoeken, daarmee een schrijnend beeld schetsend van een man die in een vicieuze cirkel van ellende terecht is gekomen. Vanaf het allereerste begin probeert Marcinkus zich te presenteren als een sterke, rechtgeaarde vent, maar sommige scènes tonen zijn minder edele karaktertrekken – tot zijn grote woede en frustratie. Met de tijd zien we de verslaafde verzwakken, vermageren en de filmmaker vragen om geld, eten en hulp bij het vinden van een afkickprogramma. Maar weet hij diens helpende hand op waarde te schatten?