The End of Photography

bestaat uit anoniem gefotografeerde opnamen van de suburbs van Los Angeles. De filmmaker Judy Fiskin start een treurzang over het einde van de fotografie. Eén voor één noemt ze op wat verdwenen is: spoelbak, ontwikkelaar, droogrek, radio, filters, knijper... Hier gaat het niet alleen om het afscheid van een fotochemisch proces, maar om de teloorgang van een tijdperk, waarin meeste huizen een donkere kamer hadden. Dat de mensen uit de gefilmde woningen niet in beeld komen, moet ermee te maken hebben dat zij vol geduld en toewijding in een verduisterde gangkast hoopvol wachten op het feest van het opkomende beeld in het ontwikkelbad.