Ontheemdheid wordt verbeeld tijdens een busreisje van een rouwende vrouw met een onbekende bestemming. De camera registreert het verdriet op haar gezicht en hoe ze geagiteerd een sigaret rookt. Ze staat in een portiek; ze wacht op de bus. Lang blijft onduidelijk waar ze naar op weg is en ook waar ze zich bevindt. Is ze in een stad in Japan? Het Midden-Oosten? Het zou ook Zuid-Europa kunnen zijn. Het antwoord ligt bij de paar gesproken woorden Grieks van een instappende passagier. De vrouw -- met zwarte hoed -- lijkt zich tijdens haar reisje in de bus niet bewust te zijn van de camera. Buspassagiers kijken wel nieuwsgierig, maar negeren de huilende vrouw. Na een tijdje stapt de vrouw uit en begeeft zich op een holletje naar de volgende bus. Het regent nog steeds. In Malakasa, aldus de bijtiteling, stapt de vrouw uit en spoedt zich al zingend naar een kerkhof. Daar wordt duidelijk om wie zij huilt.