Robinù

“Eerst Napels zien en dan sterven” geldt heel letterlijk voor wie wordt geboren in de arme wijken van deze Italiaanse stad. Daar regeren de clans, die in hun onderhoud en dat van hun familie voorzien door criminaliteit: drugshandel, berovingen en diefstal. Jong sterven is aan de orde van de dag en gevangenisstraf zo goed als onvermijdelijk. De filmmaker bezoekt verschillende families: de jongvolwassen mannen die achter de tralies zitten, de vrouwen die hun kinderen voeden door drugs te verkopen of zich te prostitueren en ouders die zich wanhopig afvragen hoe hieraan een einde kan komen. Een hele generatie stoere pubers zit alweer klaar om hun oudere broers en vrienden – tot legende verklaard, doodgeschoten of veroordeeld tot een gevangenisstraf – op te volgen. De openhartige en vaak ontroerende interviews worden afgewisseld met prachtig geschoten, sfeervolle en grimmige beelden van Napels: de karakteristieke steegjes, het bruisende uitgaansleven en de levenloze lichamen waar alleen de directe familie nog om treurt.