My Heart of Darkness

In hogere politieke kringen wordt nog altijd gedebatteerd over de vraag wie de Angolese burgeroorlog (1975-2002) won - het laatste strijdtoneel van de Koude Oorlog, dat begon als onafhankelijkheidsstrijd en uitmondde in een langdurige burgeroorlog. De slachtoffers van het conflict weten wel beter: niemand heeft gewonnen. Ook de soldaten die de slachtoffers maakten niet, zo toont deze aangrijpende persoonlijke documentaire aan. Spil is Marius van Niekerk, die de film initieerde, samen met Staffan Julén regisseerde en de introspectieve levert. De Zweeds/Zuid-Afrikaanse veteraan verloor alles door de aan hem vretende herinneringen aan zijn daden tijdens de Angolese oorlog, stelt hij in de opening van de film: zijn eigenwaarde, zijn land, zijn verstand, zijn onschuld, zijn vrouw. Nu neemt hij drie medeveteranen op sleeptouw op een tocht over de rivier Kwando. Patrick, Mario en Sammy lijden net als Marius aan een posttraumatisch stresssyndroom. Dertig jaar geleden streden ze aan verschillende kanten van het conflict, en nu reizen ze samen terug naar het dorpje Cuito-Cuanavale waar hun strijd zich afspeelde. "We zijn hier allemaal om dezelfde reden", stelt Marius. "We worden gedreven door de noodzaak het te begrijpen. Daarom maken we deze beangstigende reis naar de diepste duisternis van ons hart."