Albert's Winter

Alberts moeder heeft kanker en ondergaat chemotherapie. Albert wil daar liever niet over praten. Hij doet wat alle jongens in de winter doen: sneeuwballen gooien. Albert is acht jaar oud en de wereld is nog een raadsel voor hem. Hij gaat naar school, komt thuis, speelt buiten. Probeert sneeuwvlokken te vangen op zijn tong. Gaat naar voetbaltraining. Zijn ouders willen hem naar een zangschool sturen, maar Albert verzet zich daartegen. Verder blijft het gissen naar wat er in hem omgaat. De camera vangt momenten, niet meer dan dat. Bijvoorbeeld hoe zijn moeder, die kaal is door de chemotherapie, haar pruik afzet, nog voordat dat we weten dat ze ziek is. Het is voor de kijker net zo gek als voor Albert. is de tweede IDFA-film van de jonge maker Andreas Koefoed, die vorig jaar opviel met . De jeugd en muziek zijn terugkerende thema's in zijn werk: was een portret van een jongen voor wie zingen alles is maar die opeens de baard in de keel krijgt. Koefoeds documentaires lijken dikwijls op fictie. Verstilde maar veelzeggende shots, waarbij een expressieve fotografie wordt ondersteund door muziek die hij zelf schrijft.