Carlos Nader

Een non-autobiografie over de regisseur, over iedereen en over niemand tegelijk. De Braziliaanse multimedia/videokunstenaar Carlos Nader interviewt de dichter Waly Salom\'e3o, die gelooft dat het hele leven een fictiefilm is. Ook sprak Nader met de filosoof Antonio Cicero, de \i party raver\i0 Chumbinho en de travestiet Jaqueline [sic] Kennedy Onassis. Nader keert het autobiografische genre binnenstebuiten door zich te richten op het moment waarop iemands identiteit vervaagt, om altijd uit te komen bij Nader zelf, die zichzelf voor de camera onder een vergrootglas legt door onhoorbaar voor de kijker een groot geheim te vertellen. Nader zoekt in veel van zijn video's naar eigenheid op grond van huidskleur, nationaliteit en politieke voorkeur. In dit tegendraadse essay uit 1998 wisselen mensen makkelijk van identiteit. Een man hoeft alleen maar een masker op te zetten om zich Herodes te voelen. Gezichten van een tweeling smelten samen tot \'e9\'e9n persoon. En een novice in een klooster kan zomaar een heel nieuw leven beginnen. Ook vraagt Antonio Cicero zich af: "Wat als ik opeens te horen krijg dat ik niet Braziliaans ben. Ben ik dan mezelf niet meer?"