Tongues Untied

"Flikkers mogen niet naar m'n kont kijken als ik op het toneel sta", grapt Eddy Murphy en de zaal gaat plat. Zo niet regisseur Marlon Riggs. Hij zet de uitspraak van de populaire zwarte komediant in de beklaagdenbank in \i Tongues Untied\i0 . Want wie komt er op voor Afro-Amerikaanse homoseksuelen? Niemand, ook zijzelf niet. In \i Tongues Untied \i0 krijgt hun pijn en opgekropte woede een gezicht met behulp van rap, po\'ebzie, persoonlijke getuigenissen, close-ups van scheldende monden, muziek, vertraagde beelden als uit een parallelle wereld en een lesje in 'diva' vingerknippen. Een bonkende trom vormt het kloppende hart van de film, als een tikkende tijdbom. \i Tongues Untied\i0 is een van woede en humor overlopend \i power\i0 -pamflet dat 'broeders' oproept de stilte te doorbreken en een liefdevolle revolutie teweeg te brengen. Inclusief een sekssc\'e8ne, hete homo-po\'ebzie ("Laat de bonen branden, de hele nacht lang") aanstekelijke beelden van voguende jonge mannen en tips over hoe pestkoppen van repliek te dienen: "Ja, ik ben een mietje. Wat maakt jou dat uit?" Met een hoofdrol voor de Amerikaanse dichter en homorechten-activist Essex Hemphill, die overleed aan de gevolgen van AIDS.