De filmmaker en beeldend kunstenaar Velu Viswanadhan begon al in de jaren zeventig met zijn vijfluik over de elementen. Dit laatste deel gaat over het element ether, de onzichtbare essentie van alle materie. Zonder vooropgezet plan, structuur of verhaal, neemt de film de vorm aan van een visuele reis door India, waarin de blik van de camera gericht is op de vele verschillende aspecten van het leven, zowel materieel als immaterieel.
Lange rijders langs drukke straten en serene landschappen en trage zoombewegingen op allerlei menselijke activiteiten worden afgewisseld met close-ups van gezichten. De camera dompelt ons onder in de drukte van een markt en de stilte te midden van de overgroeide restanten van oude tempels, toont ons een begrafenisstoet die een gestorvene op weg naar de crematieplaats begeleidt, en een groepje vrouwen dat zingt en danst bij de rivier. Door de afwezigheid van duiding in de vorm van titels of een voice-over bieden deze pure beelden een betoverende filmervaring.