Een poëtisch portret van de Noordzee als 'emotieloze speler' in het menselijk bestaan, die geeft en neemt, terwijl zij stijgt en daalt aan de kust van Oostende. Een getijdenmeter dient als ijkpunt in deze impressionistische, contemplatieve documentaire over een van de drukst bevaren zeeën ter wereld – bewaarder van menselijke geschiedenis, levensbron en graf. Een verzameling beelden onder en boven het wateroppervlak verkent wat de zee aan het oog onttrekt: uitgevaren vissersschepen, verloren mensenlevens, voorbije tijden. En ook wat de toekomst zal brengen, als de zeespiegel stijgt. We horen over een storm die in de veertiende eeuw het oude vissersdorp Oostende in zee liet verdwijnen. Twee mannen boren in het zand en proberen zo de vroegere nederzetting te lokaliseren. Een 'zoeker' vindt met een metaaldetector een ring, en fantaseert over een schat. Een gepensioneerde zeerot staart vanuit zijn kustappartement naar de einder. Een pier wordt aangelegd. Er is een herdenking, er klinkt een visserslied.