Tijdens de lange jaren van het Sovjetbewind raakten de inwoners van het dorp Sati in het Alma-Ata-district gewend aan de economische reorganisaties die van tijd tot tijd doorgevoerd werden. Eerst moesten ze op een kolchoz werken, daarna op een sovchoz. Eerst verbouwden zij gewassen, later produceerden zij vlees- en zuivelprodukten. Deze veranderingen hingen geheel af van de wil van diegene die op dat moment aangesteld was als baas, en niet van de plaatselijke omstandigheden. De mensen in Sati hadden deze opdrachten altijd gehoorzaam en geduldig uitgevoerd, maar toen ze hoorden dat er besloten was om alles stil te leggen, waren zíj zelfs in verwarring gebracht. Ze kwamen in opstand omdat deze beslissing hen het recht zou ontnemen op hun eigen land te leven. Er werd een vergadering belegd met de leiders, maar de dialoog had geen succes. Het protest was niet georganiseerd, en zelfs nadat de inwoners uiting hadden gegeven aan hun afkeuring over de gang van zaken vroegen ze zich af of het wel iets uitgehaald had.