Where the Sun Doesn't Rush

In dit portret van een boerendorp in Polen gebeurt bijna niets. Af en toe roepen de autoriteiten iets om: meestal een overlijdensbericht. Het dorp wordt bevolkt door oude mensen die vooral hun dood af zitten te wachten. Dat blijkt althans uit de manier waarop ze gefilmd worden door de jonge regisseur Matej Brobik. Ze zullen vast wel eens met elkaar praten en lachen, maar de film focust op de momenten waarop ze in een café zitten en zwijgen, in tergend traag tempo de straat oversteken of, nog langzamer, hun boerensoep opslurpen, in close-up. Verder zijn er beelden te zien van een begrafenis, of van het moment dat de stadsomroepster bekend maakt dat er een vacature is voor een nieuwe begrafenisondernemer. Het is bijna op het humoristische af, zo treurig als het leven in dit dorp is, en hoe dicht leven en dood hier bij elkaar liggen: er gebeurt in beide gevallen eigenlijk niets. Het enige dat troost biedt, in het dorp en in de film, is de natuur, fraai vastgelegd door Brobiks camera. is een film die Brobik maakte als student van de Polish National Film School.