Everybody Dies, But Me

Janka, Katya en Vika zijn vriendinnen. Gezworen vriendinnen. Totdat de grote disco-avond voor de deur staat. De tienermeisjes – geen kind meer, nog geen vrouw – zijn vast van plan daarheen te gaan, maar het lot werkt niet mee. Katya krijgt ruzie met haar ouders en een uitgaansverbod. Bovendien heeft ze met haar lastige gedrag in de klas de hele school tegen zich op gezet, iets waar Janka en Vika ook last van hebben. De vriendschap voor het leven blijkt toch niet bestendig, net als de onschuld van de jonge meisjes. Ze wanen zich onoverwinnelijk, maar tijdens de langverwachte feestavond wordt hun overmoed duur betaald. Anders dan in de documentaire , waarin Russische tienermeisjes uitsluitend met elkaar worden gefilmd, krijgen de meisjes in deze speelfilm van dezelfde maakster context in de vorm van hun ouderlijke woningen, waar een verklaring wordt gevonden voor hun gedrag: verwaarlozing, overdreven bescherming of een traumatische gebeurtenis in het gezin. De fictiefilm toont meer drama dan de rustig voortkabbelende documentaire: gevechten, vrijpartijen, ruzies, zelfmoordpogingen. is in Rusland net een tikje rauwer, cynischer en troostelozer dan elders in de wereld.