Dansen

In DANSEN geeft filmmaker Jan Troell zijn visie op de dans als een kunstvorm, die zijn kracht ontleent aan het leven. De film toont spontane kinderdansen, flamencodansers, jongeren die op hip-hop muziek bewegen in de metro en archiefmateriaal van Isadora Duncan. De film toont dansen niet alleen als een spontane bezigheid, maar ook als een cultureel bepaalde uiting, waarin generatie- en klasseverschillen een grote rol spelen. En naast gevoelens van geluk en schoonheid besteedt de film aandacht aan hard werken en discipline. Het ritme van de film wordt bepaald door Ravels Bolero.