Pride special: He Fucked the Girl Out of Me
He Fucked the Girl out of Me is een interactief verhaal van Taylor McCue, gemaakt als retro-game en graphic novel, waarin Ann, een transpersoon, beschrijft hoe ze als sekswerker de kosten van haar transitie moest betalen. De kijker gebruikt het toetsenbord om de bewegingen van de tweedimensionale gamefiguren te beïnvloeden en loopt bijvoorbeeld door de virtuele nachtclub of praat met mensen. Via teksten op het scherm beschrijft Ann de impact van haar negatieve seksuele ervaringen en de effecten van haar seksuele trauma's. Het project won de IDFA DocLab Digital Storytelling Award 2022.
We vroegen Taylor waarom ze He Fucked the Girl out of Me wilde maken, wat ze van Pride vindt en hoe ze kijkt naar de lgbtqi+ gemeenschap.
Wat waren je belangrijkste drijfveren voor het maken van He Fucked the Girl out of Me?
Vooral vanwege de schaamte die me overweldigde. Het was ongelooflijk pijnlijk om mijn hele leven in schaamte te leven. Sommige mensen denken dat ik He Fucked the Girl out of Me heb gemaakt als een teken van moed, maar ik probeerde vooral de pijn op te laten houden. De beste manier om schaamte tegen te gaan is om open te zijn over waar je je voor schaamt. Als iemand die pijn vermijdt, wilde ik niet eens vertellen waar ik me voor schaamde, dus maakte ik een machine om dat voor me te doen. Die machine is He Fucked the Girl out of Me. Door deze traumamachine op het internet te zetten, kon deze het gesprek steeds opnieuw voor me voeren, zodat ik me nooit meer in schaamte kon terugtrekken.
Denk je dat projecten en films met dit thema en perspectief nog steeds nodig zijn in deze tijd?
Ik heb He Fucked the Girl out of Me gemaakt omdat ik wilde dat de pijn stopte. Ik had He Fucked the Girl out of Me nodig omdat ik de enige was die de dingen waar ik me voor schaamde onder ogen kon zien en erover kon praten. Door in het algemeen te praten over wat er nodig is, klinkt het alsof ik de wereld red of een speciaal inzicht heb in wat de wereld nodig heeft. Dat is niet zo, maar ik weet wel dat ik als ‘fucked up’ persoon veel belang hecht aan lezen, kijken en ervaren van dingen die gemaakt zijn door anderen, net zo ‘fucked up’ mensen. Persoonlijk heb ik het gevoel dat mijn leven hiermee beter wordt, en anderen hebben het gevoel dat hun leven is verbeterd door games zoals die van mij en anderen.
Welke reacties op je project hebben je het meest geraakt?
Er zijn twee stellen geweest die He Fucked the Girl out of Me hebben gespeeld en het spel bespraken terwijl ze het speelden. Niet veroordelend of naar, maar op een manier dat ze contact met elkaar hielden. Dat ze zelfs tijdens deze traumatische ervaring om elkaar gaven. Op de een of andere manier bracht het trauma in dat spel beide koppels dichter bij elkaar. De warmte die ze deelden raakte me diep, net als het vermogen van mensen om lief te hebben, zelfs met pijn. Het feit dat liefde nog steeds kan bestaan en zich zelfs kan verdiepen vanuit lijden is waarschijnlijk de meest ontroerende reactie voor mij. Ik kan het niet beschrijven op een manier die het recht doet, het is echt iets wat je zelf moet ervaren.
Hoe zie je jouw plaats binnen de queer/lgbtqi+ gemeenschap?
Ik denk niet dat er echt een queer gemeenschap bestaat. Er zal een idee bestaan van een plek waar je thuishoort en waar je liefde, vriendschap, saamhorigheid en betekenis kunt vinden, maar ik heb die plek nooit gevonden. Wat er het dichtst in de buurt komt zijn sociale evenementen of kleine vriendengroepen die ontstaan en weer uit elkaar vallen. Mijn plaats binnen deze groepen wisselt nogal, maar ik heb geen vaste rol. Samen met Nilson Carroll heb ik de Queer Games Bundle opgericht en er nu drie jaar als organisator aan meegewerkt. Mijn rol daarin was om queer artiesten te helpen met het maken en promoten van hun queer games. Ik ben waarschijnlijk erg goed in het oplossen van problemen en het maken van waardevol werk, maar ik ben een absoluut vreselijk persoon om uit te nodigen voor een feestje, queer of niet. Ik denk dat queer mensen gelukkiger zouden zijn als ze zouden stoppen met het najagen van het idee van een universele gemeenschap of een plek om bij te horen. Wat het dichtst in de buurt komt van een gemeenschap zijn de verschillende dingen die we met elkaar ondernemen.
Wat betekent Pride voor jou?
Toen ik veel jonger was, betekende Pride alles voor me. Op mijn eerste Pride zwaaide ik met mijn goedkope Pride-vlaggetje toen de praalwagen van de Bank of America voorbij kwam rijden. Iemand van de bank pakte mijn vlag en zei: "Ik heb dit nodig. Neem dit maar." Ze gaf me een sleutelhanger en voor ik kon reageren was de wagen al verder gereden. Ik heb de rest van de parade met een sleutelhanger rondgelopen en heb de vlag nooit teruggekregen. Tegenwoordig ben ik een stuk cynischer. Ik zie Pride als een leugen dat we allemaal samenkomen, met onze vlaggen zwaaien en geloven in een van de oudste leugens die de mensheid zichzelf vertelt: de toekomst is rooskleurig, het onrecht zal ophouden en niets kan de vooruitgang tegenhouden. Een deel van de reden waarom ik begon met de Queer Games Bundle was dat ik vond dat als banken en andere bedrijven konden profiteren van Pride, waarom queer mensen dan niet. Ik haatte de bedrijven en hun Pride-evenementen. Dit jaar ging de ‘alt-right’ beweging nog een stap verder met het bedreigen, boycotten en aanvallen van werknemers en bedrijven vanwege hun Pride-uitingen en -evenementen. De Pride maand is voor mij de periode waarin ik me het verdrietigst voel, het meest huil, het hardst werk en de meest ‘fucked up’ dingen zie. Ik heb de droom opgegeven om een gemeenschap te vinden die het gat in mijn hart kan vullen, maar ik geloof nog steeds dat ik vrienden kan hebben, verliefd kan worden en leuke dingen kan meemaken. Ik hoop dat ondanks mijn wanhoop, iedereen een goede Pride zal hebben.
