Bolingo. The Forest of Love

Kruip in het verhaal van deze moedige vrouwen die omwille van hun familie huis en haard in het hart van Afrika verlieten voor een betere toekomst in Europa. Alleen: zo ver zijn ze nooit gekomen. Gestrand aan de kust van Noord-Marokko vertellen ze vanuit hun zelf opgerichte kamp over hun ervaringen tijdens de levensgevaarlijke tocht, en hun (gedwongen) moederschap. Ze spreken vanuit het donker, hun gezichten zijn spaarzaam uitgelicht, de camera komt heel dichtbij: de bewegende lippen vullen het beeld, hun ogen spreken, de belevenissen zijn te pijnlijk voor het daglicht. Ze hebben hun leven gewaagd voor hun familie, zodat hun kinderen een beter leven krijgen. “Het is beter dat ik de toekomst najaag, dan dat de toekomst mij achtervolgt.” Hun verhalen over de reis zijn uitgetekend in animaties – ook in deze beelden domineert het zwart, verlicht met dunne streepjes wit. Het zwart in deze documentaire belichaamt afkomst, wanhoop, uitzichtloosheid en de nachten die hun levensloop bepaalden. Maar deze moeders worden ook gefilmd in subtiel tegenlicht. Want ze leven nog, en voeden hun kinderen op.