Camorra

“In Napels zeggen we: ‘Je werkt je dood om jezelf in leven te kunnen houden.’” Op tientallen jaren oud archiefbeeld legt een Napolitaanse uit waarom de criminaliteit juist hier floreert. Er heerst in Napels dan armoede en werkloosheid, de klassenmaatschappij is springlevend en de lokale overheid corrupt. Het blijkt al decennialang een vruchtbare bron van diverse criminele activiteiten.

Francesco Patierno dook in de archieven van de Italiaanse staatstelevisiezender Rai Teche en diepte nieuwsafleveringen, achtergrondreportages en interviews op die aantonen wat er ooit misging in deze havenstad. Met dit unieke journalistieke materiaal, daterend uit de jaren zestig tot medio jaren negentig, en een speciaal gecomponeerde soundtrack van de Italiaanse singer-songwriter Meg, construeerde Patierno op speelfilmachtige wijze een socio-economische geschiedenis over een verloren stad waar het gebruik van geweld je geen outcast maakt, maar juist een held. Zelfs piepjonge gastjes vertellen onomwonden over hun track record op straat. Elders in de film verloochent een opperbaas juist glashard in de camera zijn betrokkenheid. De film vermijdt het heden en is gespeend van moralisme of veroordeling. Toch houdt Camorra ons een ongemakkelijke spiegel voor.