In een chronologisch, bijna klinisch overzicht onderzoekt filmstudent Paloma Orlandini Castro aan de hand van beelden en woorden de geschiedenis van haar seksueel ontwaken – van haar fascinatie als vijfjarige voor een kunstfoto van Tracey Emin tot de vervaardiging van haar eigen modulaire pornokunst als twintiger.
Een operatie op haar achtste en gesprekken in de familie, waarin twee seksuologen zitten, brengen haar in aanraking met medische termen die nieuwe luikjes in haar bewustzijn openen, maar tegelijkertijd categorieën en afbakeningen in het leven roepen. Orlandini vergelijkt ze met genreaanduidingen voor pornovideo’s: simpele woorden die niets zeggen over de tegenstrijdige gevoelens die worden opgeroepen als, bijvoorbeeld, erotiek wordt verbonden aan machtsongelijkheid. In haar eigen expliciete tekeningen maakt ze de ruimte vrij voor experiment en ambiguïteit. Om uiteindelijk terug te keren bij dat ene beeld waar het mee begon.
Video's
Images






