I Have Seen Nothing, I Have Seen All

De buitenwijk waar Yaser Kassab woont, is anoniem en non-descript. Te oordelen naar de sneeuw, de nabijgelegen bossen en de architectuur bevindt hij zich ergens in Scandinavië. Maar de gevluchte Syrische filmmaker is met zijn hoofd en hart ergens anders, bij zijn familie in Aleppo. Op het gebroken scherm van zijn smartphone bekijkt hij foto’s van ze. De telefoonverbinding valt soms uit, maar is helder genoeg om zijn vader te horen vertellen dat het graf van zijn jongere broer op last van de autoriteiten moet worden verhuisd.

Het contrast is groot tussen de verstilde, in grijs licht gedompelde beelden uit Kassabs woonplaats en de lange, schokkerige opnamen van een kapotgeschoten stad die zijn familie vanuit de auto maakt als ze op weg zijn naar de begraafplaats. Fysieke afstand en emotionele verwijdering versterken elkaar. En onder het oppervlak van de conversatie borrelt een woedende wanhoop over een oorlog die zo totaal is, dat zelfs de doden geen rust wordt gegund.