When the Earth Seems to Be Light

Impressies van jonge skaters, kunstenaars en muzikanten in Georgië, die zich ingeklemd voelen tussen de macht van de kerk en de politiek. Ze creëren hun eigen open ruimte onder viaducten en andere non-plekken, die zich goed lenen voor romantische ideeën over het vrije leven. Ze krijgen grote vragen voorgelegd over God, liefde en vrijheid, maar zijn liever bezig met het skaten zelf, dat voor veel van de jongens uitgroeide tot een obsessie. De pijn van het vallen doet hen niets. Wel worden ze geraakt door bekrompenheid: een van hen wordt gepest vanwege zijn haardracht en zegt dat Georgiërs er niet tegen kunnen dat iemand er anders uitziet. Veel van zijn vrienden delen zijn sombere blik op het land. Georgië is niet met het nieuwe bezig, alleen met het oude, vinden ze. Je krijgt hier geen erkenning. ’s Avonds gooien ze molotovcocktails tegen een talud. Hun tatoeages zijn “een dagboek waaraan je niet kan ontsnappen, je tatoeëert wat je voelt, wat belangrijk voor je is op dat moment”. De skatersportretten zijn gebaseerd op de fotoserie van David Meskhi, een van de drie coregisseurs. De schets van hun dagelijks leven is doorsneden met journaalbeelden van demonstrerende Georgiërs.